2.2 โครงสร้างอย่างง่ายของโปรแกรมภาษา C

2.2 โครงสร้างอย่างง่ายของโปรแกรมภาษา  C 

            โปรแกรมภาษา  C  ที่สามารถ  execute  ได้  ทุกโปรแกรมจะมีโครงสร้างอย่างง่าย  ดังนี้
            1. มีฟังก์ชันชื่อว่า  main( )  อย่างน้อยหนึ่งฟังก์ชัน  จึงจะสามารถทำการ  execute  program  ได้ลักษณะของฟังก์ชัน  main( )  จะต้องเป็นฟังก์ชันที่ไม่มีการส่งค่าไปยังฟังก์ชันอื่น  หรือไม่มี  argument  นั่นเองและจะต้องไม่มีการส่งค่ากลับมายังชื่อฟังก์ชัน  โดยเราสามารถใช้คำว่า  void  นำหน้าฟังก์ชัน  ซึ่ง  main( )  สามารถเขียนได้ดังนี้  void  main(void)
            2. ขอบเขตฟังก์ชัน  main  (delimiters)  ในโปรแกรมภาษา  C  ใช้เครื่องหมาย  {  แทนการเริ่มต้นฟังก์ชัน  และใช้เครื่องหมาย  }  แทนการสิ้นสุดฟังก์ชัน  ดังนั้นเมื่อเขียนฟังก์ชัน  main( )  ทุกครั้งจะต้องมีเครื่องหมาย  {  และ  }  อยู่ด้วยเสมอ
            3. การปิดท้ายคำสั่งในภาษา C จะต้องใช้เครื่องหมาย ; (semicolon) เป็นการบ่งชี้ให้ C  compiler  ทราบว่าจบคำสั่ง  (statement)  แต่ละคำสั่งแล้ว
            4. ชื่อฟังก์ชันและคำสั่งในภาษา  C  จะต้องเขียนด้วยตัวอักษรตัวเล็ก  (lowercase letter) ทั้งหมดทั้งนี้เพราะ  C  compiler จะคิดว่าตัวอักษรตัวใหญ่  (uppercase letter)  กับตัวอักษรตัวเล็ก แตกต่างกัน  เช่น  main( ) ไม่เหมือนกับ Main( )  หรือ MAIN( )  เป็นต้น
            5. ชื่อตัวแปร  (variable name)  สามารถตั้งชื่อโดยใช้ ตัวอักษรตัวเล็กหรือตัวอักษรตัวใหญ่ก็ได้หรือใช้ตัวอักษรตัวเล็กกับตัวอักษร ตัวใหญ่ผสมกันก็ได้ อาทิเช่น ชื่อตัวแปร  name  ไม่เหมือนกับ  Name  หรือ  NAME  เป็นต้น เพราะว่าลักษณะของภาษา  C  จะสามารถจำแนกความแตกต่างของตัวอักษรตัวเล็กและตัวใหญ่ได้  ดังนั้นเราสามารถใช้ตัวอักษรตัวเล็ก  a  ถึง  z  และตัวอักษรตัวใหญ่  A  ถึง  Z  มาตั้งชื่อตัวแปรได้ หรือจะตั้งชื่อตัวแปรเหมือนกัน ทุกประการได้ เช่นชื่อตัวแปร  a  กับ  a  ก็ได้ แต่ตัวแปรทั้ง  2  ตัวนี้จะต้องอยู่ต่างฟังก์ชันกันเท่านั้น ถ้าอยู่ในฟังก์ชันเดียวกัน  compiler  จะบอกข้อผิดพลาดออกมา  ซึ่งหลักเกณฑ์การตั้งชื่อตัวแปรจะอธิบายอย่างละเอียดในหัวข้อ 2.5.2
            จากลักษณะโครงสร้างอย่างง่ายของภาษา  C  ดังกล่าวมาข้างต้นนั้น สามารถเขียนรูปแบบโครงสร้างอย่างง่าย ของโปรแกรมได้ดังนี้
            รูปแบบโครงสร้างอย่างง่ายของโปรแกรมภาษา  C

	# include<stdio.h> void main(void) {             คำสั่งประกาศตัวแปร;             คำสั่งหรือฟังก์ชันต่าง ๆ; }

            เพื่อให้มีความเข้าใจเกี่ยวกับโครงสร้างอย่างง่ายของโปรแกรมภาษา  C  มากยิ่งขึ้น ให้ศึกษาจากโปรแกรมตัวอย่างภาษา  C  ดังต่อไปนี้             โปรแกรมตัวอย่างที่  2.1  แสดงโปรแกรมภาษา  C  อย่างง่าย

	/* simple.c  */ #include<stdio.h>                                              /*  บรรทัดที่  1  */                             void main(void)                                                    /*  บรรทัดที่  2  */                {                                                                          /*  บรรทัดที่  3  */             printf(“Hello, C Language \n”);                        /*  บรรทัดที่  4  */ }                                                                           /*  บรรทัดที่  5  */

             ผลลัพธ์ที่ได้จากโปรแกรม
 

 คำอธิบายโปรแกรม
            จากตัวอย่างโปรแกรมภาษา  C  ข้างต้นสามารถอธิบายการทำงานได้ดังนี้

บรรทัดที่  1   #include<stdio.h>  เป็นคำสั่งที่เรียกแฟ้มที่ชื่อว่า  stdio.h  ซึ่งภายในจะบรรจุคำสั่ง หรือฟังก์ชันที่จำเป็นต้องใช้ในภาษา  C  เช่น  printf( ), scanf( )  เป็นต้น
บรรทัดที่  2   void  main(void) เป็นการบอกให้  C  compiler  รู้ว่าฟังก์ชัน  main( ) เป็นฟังก์ชันที่ไม่มีการส่งค่าข้อมูล   และไม่มีการรับค่าข้อมูลกลับ
บรรทัดที่  3   เครื่องหมาย  {  เป็นการแสดงจุดเริ่มต้นของฟังก์ชัน  main( ) 
บรรทัดที่  4   คำ สั่ง  printf(“Hello, C Language \n”);  เป็นคำสั่งที่ใช้พิมพ์ข้อความที่อยู่ในเครื่องหมาย “….” แสดงออกทางจอภาพแล้วขึ้นบรรทัดใหม่เพราะมีรหัส  \n    (new line)
บรรทัดที่  5   เครื่องหมาย  }  เป็นการแสดงจุดสิ้นสุดของฟังก์ชัน   main( )  

                              

สำหรับข้อความที่อยู่ในเครื่องหมาย  /*.......*/  เป็นคำอธิบายในโปรแกรมภาษา  C  เพื่อที่จะอธิบายให้ผู้อ่านได้ทราบว่ากำลังทำอะไรในโปรแกรม ส่วนมากถ้าเขียนโปรแกรมที่มีขนาดใหญ่เราจำเป็นต้องใช้เครื่องหมาย  /*.......*/  โดยที่  C  compiler  จะไม่ทำงานใด ๆ  เมื่อเจอเครื่องหมาย  /*… */  ซึ่งจะได้อธิบายอย่างละเอียดในหัวข้อถัดไป  คือหัวข้อ  2.3 คำอธิบายในโปรแกรมภาษา  C