ภาษาที่ใช้สำหรับ PLC

ภาษาที่ใช้ในการเขียนโปรแกรม

3.1 ภาษาที่ใช้สำหรับ PLC มีหลายภาษาด้วยกัน คือ
3.1.1 ภาษาแลดคเดอร์
3.1.2 ภาษาบูลลีน
3.1.3 ภาษาบล็อด
3.1.4 ภาษาข้อความภาษาอังกฤษ
3.1.5 ภาษาฟังช์ชันชาร์ท
3.1.6 ภาษาแลคเคอร์

ภาษาแลดเดอร์ ประกอบด้วยสัญญลักษณ์หน้าสัมผัส มีลักษณะคล้ายวงจรรีเลย์

ตัวอย่างการเขียนโปรแกรมภาษาแลคเคอร์

ภาษาบูลลีน PLC ขนาดกลางในปัจจุบันนิยมใช้คำสั่งภาษาบูลลีนภาษาบูลลีนเป็นภาษาพื้นฐานของ PLC มีลักษณะคล้ายกับพีชคณิตบูลลีน
โครงสร้างของภาษาบูลลีนประกอบด้วยส่วนหลัก ที่สำคัญ 3 ส่วน ที่สำคัญคือ
1. หมายเลขกำหนดบรรทัด ของโปรแกรม (ADDRESS OR STEP)
2. คำสั่ง .(INSTRUETION WORD)
3. หมายเลขกำกับอุปกรณ์ และหน้าสัมผัสต่าง ๆ (DATA)

ADDRESS	INSTRUCTION	DATA
00000	LD	00000
00001	OR	10000
00002	AND NOT	00001
00003	OUT	10000
00004	END	-

ตารางตัวอย่างการเขียนโปรแกรมคำสั่งบูลลีน

ภาษาบล็อค เป็นการเขียนโปรแกรมคำสั่งของ PC โดยใช้ชื่อสัญลักษณ์ต่าง ๆ คล้ายกับภาษาแลคเคอร์ แต่จัดไว้ในบล็อครูปสี่เหลี่ยม
ภาษาบล็อคนี้จะใช้คำสั่ง หรือควบคุมงานที่ซับซ้อน หรือมีข้อมูลที่เป็นตัวเลขเกี่ยวข้อง เช่น การควบคุมที่คำนวณทางคณิตศาสตร์
คำสั่งภาษาบล็อคแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มคำสั่งคือ
1. คำสั่งหน่วงเวลาและนับจำนวน
2. คำสั่งคำนวณทางคณิตศาสตร์
3. คำสั่งการจัดการข้อมูล
4. คำสั่งการเคลื่อนย้ายข้อมูล
คำสั่งภาษาอังกฤษ คำสั่งข้อความภาษาอังกฤษที่ใช้กับ PLC ถูกดัดแปลงจากภาษาระดับสูงของคอมพิวเตอร์ เช่น ภาษา BASIC ภาษา PASCAL PLC
ที่ใช้คำสั่งข้อความภาษาอังกฤษส่วนใหญ่ใช้กับ PLC ขนาดใหญ่ มีการคำนวณที่ซับซ้อนและการจัดการ ข้อมูลจำนวนมาก
ภาษาฟังก์ชันชาร์ท ภาษาฟังก์ชันชาร์ท (FUNCTITON CHART) หรือซีเควินเชียล ฟังก์ชันชารท์

3.2 การเลือกใช้ภาษา PLC ภาษา PLC ทุกภาษามีข้อดี และขีดจำกัดแตกต่างกันไปดังนั้นการเลือกใช้ภาษาขี้นอยู่กับสิ่งต่อไปนี้
3.2.1 ความถนัดของผู้ใช้
3.2.2 ลักษณะของภาษาที่จะใช้ให้เหมาะสมกับงาน
3.2.3 ลักษณะและขนาดของ PLC
3.2.4 ลักษณะของที่จะทำการควบคุม